Home Πόλεις και Κοινωνία Eπάγγελμα πόρνη σε πενήντα αποχρώσεις του ΕΟΔΥ
Πόλεις και Κοινωνία

Eπάγγελμα πόρνη σε πενήντα αποχρώσεις του ΕΟΔΥ

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

 

Ανοίξαμε και σας περιμένουμε, τάδε έφη ο πρωθυπουργός για την εκκίνηση της τουριστικής σεζόν.


Ανοίξαμε και σας περιμένουμε με νέες κίνκυ προτάσεις, συμπλήρωσε ο ΕΟΔΥ ανακοινώνοντας την επαναλειτουργία των υπηρεσιών οίκων ανοχής. Παραθέτει δε και τον δεκάλογο του παράλογου.

Κατά τη σεξουαλική επαφή, θα πρέπει να εφαρμόζονται σεξουαλικές στάσεις που εξασφαλίζουν απόσταση και όχι πρόσωπο με πρόσωπο επαφή.

Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας πρέπει να υπάρχει απόσταση τουλάχιστον ενός αντιβράχιου μεταξύ των κεφαλών δύο ατόμων.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να πλένουν τα χέρια τους με νερό και υγρό σαπούνι ή με αλκοολούχο αντισηπτικό διάλυμα πριν και μετά κάθε πελάτη. Αποφυγή περιττής φυσικής επαφή (όπως η χειραψία).”

Οι τραγελαφικοί κανόνες του ΕΟΔΥ για το άνοιγμα των νόμιμων οίκων ανοχής, έρχονται να ολοκληρώσουν την αδυναμία της Πολιτείας να νομοθετήσει ένα έλλογο, εφαρμόσιμο νομοθετικό πλαίσιο που κατοχυρώνει εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Σεξ-εργάτριες και σεξ-εργάτες παραμένουν απροστάτευτοι, εργαζόμενοι ενός κατώτερου Θεού, με ευθύνη που  τους βαραίνει μονομερώς και το κράτος να τους αφήνει δύο επιλογές “πεθαίνεις δουλεύοντας ή από την πείνα”.

 

 

Στο παρόν νομοθετικό πλαίσιο, ναι μεν είναι νόμιμη η εργασία στο σεξ, αλλά με τους περιορισμούς που θέτει την καθιστά επί της ουσίας αδύνατη. Βάσει στοιχείων από το Red Umbrella Athens (πρωτοβάθμιος φορέας πρόληψης και ενδυνάμωσης εργαζόμενων στο σεξ), στην Αττική υπάρχουν πάνω από 600 παράνομοι οίκοι ανοχής. Κύρια αιτία η ρυμοτομία της πόλης καθώς προβλέπεται απόσταση 300 μέτρων από τα πάντα.

Επακόλουθο της χρόνιας αδράνειας και αδυναμίας αντιμετώπισης των προβλημάτων αυτών είναι:

  • Δημιουργία υγειονομικών βομβών: μόνο στο κέντρο Αθηνών υπολογίζεται να φτάνουν στα 400 τα παράνομα σπίτια. Ο αριθμός γίνεται δυσθεώρητος αν υπολογιστούν και οι πιάτσες του αγοραίου έρωτα.
  • Διόγκωση του trafficking: 229 τα αναγνωρισμένα θύματα εκ των οποίων τα 60 είναι ΠΑΙΔΙΑ. Οι ειδικοί υπολογίζουν τον πραγματικό αριθμό, πολλαπλάσιο.
  • Παραοικονομία: εκτιμάται ότι τα παράνομα κέρδη υπερβαίνουν τα 100.000.000 ευρώ, ετησίως. Το κράτος χάνει έσοδα από άμεσους, έμμεσους φόρους αλλά και τα ασφαλιστικά ταμεία από την αδήλωτη εργασία. Ζημιωμένοι επίσης  είναι και οι Δήμοι από τη μη είσπραξη δημοτικών τελών και φόρων.
  • Αδυναμία υγειονομικών ελέγχων: Ο αριθμός των αδήλωτων σεξ-εργατών παραμένει άγνωστος, “υπολογίζεται στις 2.000”. Η ασάφεια του νόμου και ο πλημμεληματικός χαρακτήρας της παράβασης, οδηγεί στο σφράγισμα και το κλείσιμο παράνομων σπιτιών μόνο προσωρινά.

Η Πολιτεία, αναιρεί άρδην τα μέτρα που είχε πάρει για την προστασία του κοινωνικού συνόλου. Επιβάλλει βέβαια κανόνες για την ατομική και συλλογική ασφάλεια. Όχι σε πλατείες, εκτός και αν έχει συντριβάνι. Όχι σε πάρτι, εκτός αν έχει προτομή, όχι στη μουσική εκτός αν είναι σε καρότσα. Όχι στη χειραψία εκτός…

Ενώ οι επιδημιολόγοι έχουν προειδοποιήσει ότι μια τόσο στενή επαφή ενέχει 99% πιθανότητες  να κολλήσουν και να μεταφέρουν τον ιό, η κυβέρνηση κλείνει το μάτι δίνοντας ρεσιτάλ ασυδοσίας. Δεν είναι μόνο οι μη εφαρμόσιμοι κανόνες, είναι πρωτίστως ότι τέτοιες τακτικές του “φάσκεις και αντιφάσκεις”, αναιρούν την επιβολή του μείνε ασφαλής. Θέτουν σε ρίσκο χιλιάδες ζωές.

Οι σεξεργάτριες-τες αξίζουν εξίσου όπως όλοι οι εργαζόμενοι, την προστασία του κράτους. Δεν είναι υποδυέστεροι. Η ζήτηση ορίζει την προσφορά. Η βιομηχανία του σεξ φέρνει τεράστια παράνομα κέρδη. Ταυτόχρονα θέτει σε κοινωνικό αποκλεισμό, προκαλεί βία σωματική και ψυχολογική, σε όσους ο δρόμος τους φέρνει να παρέχουν τέτοιους είδους υπηρεσίες. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί κάποιος σεξεργάτης δέχεται τον εκχυδαϊσμό της κοινωνίας, ενώ αυτός που πληρώνει όχι.

Κλείνοντας την πόρτα με το κόκκινο φανάρι, παραθέτω στίχους από το ποίημα Παραλληλισμοί του Καββαδία. Μας θυμίζει ότι ο κόσμος παραμένει ίδιος. Ένας καθωσπρεπισμός από τον οποίο αναδύεται δυσωδία. Η παθογένεια της υποκρισίας και η εκφυλιστική διάθεση να αρνούμαστε την ισότητα φοβούμενοι την ομοιότητα.

 

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][gem_image style=”5″ position=”centered” src=”3307″][/vc_column][/vc_row]

Written by
Αθηνά Παππά

Αρθρογράφος σε θέματα οικονομικών, αυτοδιοίκησης, κεντρικής και κοινωνικής πολιτικής, μουσικής, προσώπων,

Related Articles

Πρoστατευμένο: Ο Δρόμος που πηγαίνει ανάποδα

Δεν υπάρχει απόσπασμα διότι το άρθρο είναι προστατευμένο.

Νέοι Δημοτικοί χώροι Δωρεάν Στάθμευσης στο Γαλάτσι

Η διοίκηση του Δήμου Γαλατσίου, γνωρίζοντας τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι...

7η διάσχιση ρεματιάς απο την σπηλιά Νταβέλη μέχρι τα Βριλήσσια -Κυριακή 19/5

Η φυσιολατρική κίνηση ΒΡΙΛΗΣΣΟΣ και ο Δήμος Βριλησσίων σας προσκαλούν να περπατήσετε...