Blue Bar, τα νιάτα μας σε ηχόχρωμα ουτοπίας

Συντάκτης: Γιώργος Θέος

Ήταν τα ευλογημένα φοιτητικά χρόνια. Πολύ πριν το Χαλάνδρι γίνει το απόλυτο must των βορείων και όχι μόνο προαστίων. Αν θυμάμαι καλά, γύρω στο 1992, στην παρέα “έπεσε σύρμα”΄ότι ανοίγει στο Χαλάνδρι ένα bar που θα έπαιζε την αγαπημένη μας progressive μουσική mixed με κλασικά εικονογραφημένα, δηλαδή από Ramones μέχρι Iggy και από σκηνή του Μάντσεστερ μέχρι αναδρομές σε Νίνα Χάγκεν mixed με Νικ Κέιβ. Και το όνομα αυτού, Blue Bar!

Πόσο τυχεροί νιώσαμε οι ντόπιοι πιτσιρικάδες του alternative rock που δεν θα χρειαζόταν να ξεσπιτωθούμε (και να ξεφραγκιαστούμε εδώ που τα λέμε) για να ακούμε την μουσική μας! Οι τωρινοί θαμώνες των μπαρ δεν μπορούν να έχουν αίσθηση της μοναδικότητας του χώρου γιατί απλά σήμερα δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο. Στο Χαλάνδρι μόνο το 9Bήτα ίσως πλησίασε το στυλ, αλλά μέχρι ενός σημείου και σε συγκεκριμένους τομείς, όπως το design και η μουσική.

Θρυλικές παραμονές Πρωτοχρονιάς, αξέχαστες Απόκριες, καλοκαιρινές σιέστες σε μία πόλη που επιτέλους μάθαινε να αναπνέει σε φρέσκο μουσικό αέρα. Ατελείωτα βράδια, Σάββατα άφτερ μέχρι Κυριακή πρωί, όλη η εναλλακτική Αθήνα έκανε παρέλαση για 22+ συναπτά έτη. Το σλόγκαν «ό,τι ώρα και να πας θα βρεις κάποιον-α να πιείς το μπιρόνι σου και να πείτε όμορφες κουβέντες» πήρε σάρκα και οστά, όσες γενιές και να πέρασαν από τη Γυφτοπούλου 8 (αυτή ήταν η διεύθυνσή του). Είτε καθόσουν στα εξωτερικά σκαλοπάτια, εναλλακτικά κρατούσες ισορροπία στα σκαμπό ή χαλάρωνες και ρέμβαζες το καλοκαιριάτικο φεγγάρι στην υπέροχη ταράτσα του, η ταύτιση με τον χώρο υπήρξε μοναδική. Και αυτή η καταραμένα συναρπαστική μουσική, που την μετουσίωσαν στα ντεκς όλοι αυτοί οι μουσικοί παραγωγοί, ήρωες από τα εφηβικά μας χρόνια των FM. Να βλέπεις αίφνης φάτσα-κάρτα τον Μάκη Μιλάτο και να ταξιδεύεις μόνο με ένα session του, από Νέα Υόρκη σε Λονδίνο και από εκεί σφαίρα για Βερολίνο.

Στο μπλε φυχεδελικό κτίριο μάθαμε τις αφιερωματικές βραδίες, το σεβασμό στη διαφορετικότητα, νιώσαμε στο λίκνισμα το σκίρτημα του φλερτ, απενοχοποιήσαμε ταμπού που κουβαλούσαμε προίκα από τις προηγούμενες γενιές.

Τα όμορφα παραμύθια έχουν το τέλος που τους αξίζει. Έτσι και το Blue Bar, τον Μάϊο του 2015, έριξε την αυλαία με μια σειρά από διαδοχικά parties, με καλούς φίλους του και resident DJs. Όπως σημείωσαν οι ιδιοκτήτες του στο νοσταλγικό αντίο:

Πληκτρολογώ Blue Bar Χαλάνδρι στο φβ, μόνο μία φώτο αφημένη από το τελευταίο πάρτι, όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του 22χρονου «εγκλήματος» έχουν αφαιρεθεί. Λες και οι αναμνήσεις έσβησαν, οι μουσικές σταμάτησαν, τα φώτα χαμήλωσαν. Memories don’t last, Xαλάνδρι για πάντα, σε ένα αστικό τοπίο διασκέδασης χωρίς μπλε οσμή και χρώμα πλέον…