Νικόλ Κουρομιχελάκη (με Προτεραιότητα στην οικογένεια)

Έχω γεννηθεί και κατοικώ στο αγαπημένο μου Χαλάνδρι, εκτός από μερικές περιόδους «απιστίας» , όταν σπούδαζα στη Θεσσαλονίκη και όταν αναγκάστηκα μετά από μια αλλαγή στη ζωή μου, να μείνω στη Βραυρώνα, για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Πάντοτε όμως για έμενα το Χαλάνδρι ήταν η αφετηρία μου σε ο τι έκανα και η πατρίδα μου για όσα ονειρεύτηκα. Πάντα θυμάμαι πώς ήταν οικιστικά και περιβαλλοντικά, ένα προάστειο με πάρα πολύ πράσινο, δάσος μέχρι και εκεί που βρίσκεται σήμερα το 9 δημοτικό σχολείο Χαλανδρίου και το Αμίκο(είμαι από τους παλιούς). Από την ταράτσα δε του σπιτιού μου έβλεπα ένα καταπράσινο Χαλάνδρι στο φως, που σιγά σιγά  μεταμορφώθηκε σε ένα σύγχρονο οικιστικό κέντρο με όλα τα υπέρ και όλα τα συμπαρομαρτούντα. Πάντα όμως θυμόμουν με νοσταλγία τις βόλτες μου με συμμαθήτριες στον Προφήτη Ηλία και το πέρασμα από το σπίτι της Μπαχάουερ, για να πάμε στο κεντρικό ωδείο Χαλανδρίου. Θυμάμαι το στάδιο Πέρκιζας ,ως σημείο εκκίνησης και εκδρομών και το Πολύδροσο με τις ελιές και το απέραντο πράσινο.

 Η ζωή μας αυτό το πράσινο, αυτό το φως και αυτή την ανανέωση αναζητά ,μια ανανέωση που δεν μπορεί να μην συμπλέει με την πολιτική ζωή. Βέβαια από παλιά και έχοντας σπουδάσει Φιλοσοφία ,το φιλοσοφούσα το πράγμα και την πολιτική ,και δεν ταυτιζόμουν απόλυτα μαζί της, της έφερνα αντιρρήσεις, όπως και αμφέβαλλα για  πολιτικά πρόσωπα. Μάλιστα πολλές φορές έτυχε να έχω την ίδια ρευστή αγωνία και αμφιβολία που έχει ο καθένας από εμάς  ,τους πολίτες, για το εάν ένα πρόσωπο που έχει μια επιφάνεια αναγνωρισιμότητας και εγγύτητας από τα μέσα ενημέρωσης ή δικτύωσης, θα μπορεί να συνεισφέρει τα μέγιστα στην πολιτική κονίστρα, ουτως ώστε αυτή να μην είναι πραγματικά σκακιέρα πολιτικής αναρρίχησης ,αλλά μια σφαίρα, οπού το πρόσωπο αυτό θα αναδείξει μια υπεύθυνη στάση ζωής και έναν βαθιά πολιτικό ανθρωπισμό.

   Πριν λίγους μήνες λοιπόν ,όταν γνώρισα τον καλλιτέχνη, τον πολιτικό, τον άνθρωπο κυρίως, Χάρη Ρώμα, είδα με άλλη προοπτική την ένταξη μου στην πολιτική ζωή και δέχτηκα ευχαρίστως και χωρίς κανέναν ενδοιασμό την υποψηφιότητα μου στο πλευρό του και στην δυναμική ομάδα που ονομάζεται «Χαλάνδρι στο φως», ένα εμπνευσμένο όνομα που δεν κάνει επίκληση στο συναίσθημα απλά ,αλλά εκεί χτυπάει η καρδιά του χαλανδραίου πολίτη, σε όσα επιδιώκει και ονειρεύεται για τον δήμο του. Και θα εξηγήσω το γιατί τον εμπιστεύτηκα και τον εμπιστεύομαι απεριόριστα και ειλικρινά τον Χάρη Ρώμα. Όπως λέει και ο Αριστοτέλης ο χαρακτήρας και η μοίρα του ανθρώπου είναι οι πράξεις και τα έργα του, δεν αρκεί να λέει αλλά να πράττει και μάλιστα αυτό να του προκαλεί και ευτυχία. Ορμώμενη από αυτό θα πω ότι ο Χάρης έχει ήδη ξεκινήσει να επιλύει πολλά ,πριν καν αναλάβει, και ένα από αυτά ,στο οποίο συμμετείχε ενεργά με επιτυχία ,είναι και το Πεύκο του πολίτη, αλλά και η επίλυση θέσεων παρκινγκ, καθώς ήδη αυτό προγραμματίζεται, σε έναν δήμο οπού η εμπορική ανάπτυξη και κίνηση το επιβάλλουν. Και είναι και τόσα άλλα που αφορούν και στην τεχνολογική του αναδιαμόρφωση και διοίκηση, με σύγχρονες αντιλήψεις και με τον ορθολογισμό που θα διαπνέεται από εν συναίσθηση, χωρίς να δίνει χώρο στις κομματικές διάφορες. Άλλωστε ο Χάρης Ρώμας δεν ακολουθεί τέτοιες πολώσεις, παρά μόνο στοχεύει στο κέρδος του κάθε πολίτη, το όφελος του από όλες τις πλευρές και πάνω από όλα τον ενδιαφέρει η ευτυχία του.

 Κατά δεύτερον, πάνω σε αυτή την ευτυχία του καθενός από εμάς ,χωρίς να διαχωρίζει κανέναν και χωρίς να υπάρχουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας ,θα βασίσει και την κοινωνική του πολιτική. Μέσα από συζητήσεις που κάναμε και μέσα από τις περιοδείες μας, είδα έναν πολιτικό που είναι πρώτα από όλα άνθρωπος, ευαισθητοποιημένος για τα προβλήματα του συμπολίτη του και τα οποία τα αφουγκράζεται ακόμα και στην διαφωνία της άλλης άποψης, χωρίς υπεροψία, χωρίς να κλίνεται σε γυάλινους πύργους αυταρέσκειας και εγωισμού, κάτι που με είχε κάνει και εμένα παλιά να απορρίψω την πολιτική ενασχόληση. Ο Χάρης Ρώμας  με γνήσια εν συναίσθηση και δίνοντας προσοχή και χρόνο στο να ακούσει τι θέλει ο πολίτης,  κάνει έργα και πράξεις, επιθυμεί να ενεργοποιήσει στο ακέραιο τα όνειρα του κάθε συμπολίτη.

  Τρίτον, αυτό που μου έκλεψε την καρδιά ,παρόλο που μιλάμε για πολιτική και μπορεί κάποιος να πει ότι δεν υπάρχει καρδιά και συναίσθημα σε ξύλινους λόγους(και εδώ θα συμφωνήσω ) είναι το γεγονός ότι δίνει την καρδιά του σε αυτή την προσπάθεια και ότι  η καλλιτεχνική του ταυτότητα, που τον έχει καθορίσει στα μάτια μας για χρόνια ,ταυτίζεται τελικά με τον γνήσιο καλλιτέχνη, με έναν ευαίσθητο και ακέραιο άνθρωπο, έναν άνθρωπο που πραγματικά ποιεί ήθος και δεν είναι απλά ηθοποιός με προσωπίδα. Και ποιεί ήθος, όταν με εν συναίσθηση θέλει να αφουγκραστεί την καθημερινότητα, να διαμορφώσει έναν δήμο πρότυπο, οπού θα επικρατεί πολιτισμός στην καθημερινότητα και στις σχέσεις των πολιτών, παράλληλα με την καθημερνή ευρυθμία και ευταξία. Αυτό άλλωστε θέλουμε όλοι αληθινά, την τάξη και την ηθική εμπράκτως και όχι μόνο ως γράμμα του νομού.

  Επιπρόσθετα ,ως προς το κοινωνικό κομμάτι να πω ότι είμαι  μια μητέρα μονογονέας και έχω μεγαλώσει  ένα παιδί ,τον Λευτέρη μου, φοιτητή της Γεωπονικής Σχολής Αθηνών, το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μου, που δεν μου ανήκει κιόλας ,όπως λέει ο ποιητής Χαλίλ Γκιμπράν. Έχω  λοιπόν παλέψει  για την ανατροφή του και στον Χάρη Ρώμα αναγνωρίζω την ευαισθησία και την ηθική και πάνω σε αυτό το κομμάτι ,καθώς είναι προτεραιότητα για τον ίδιο η οικογένεια, ο πρωταρχικός κρίκος της κοινωνίας μας, που ειδικά η ελληνική κοινωνία τιμά και σέβεται. Εκεί ανασαίνει η έδρα  των πρώτων παιδικών και αξέχαστων βιωμάτων και της ατσάλωσης των παιδικών και εφηβικών ψυχών ,στις οποίες ελπίζουμε για ένα καλύτερο μέλλον. Αν δεν στρέψει άλλωστε ο πολιτικός προσεχτικά το βλέμμα, ως μια εσωστρεφή του βλέμματος της ψυχής, όπως θα λέγε ο Πλάτων, στο πρώτο κύτταρο της κοινωνίας, δεν θα μπορέσει να θεραπεύσει τραύματα που ταλανίζουν χρόνια την ελληνική οικογένεια, τιτάνιές ελλείψεις που μοιάζουν ασήκωτες για την μονογονεϊκή, πολυμελή οικογένεια. Και ναι, οι γονείς έχουν την ευθύνη της πρώτης αγωγής, αλλά ο άξιος δήμαρχος οφείλει να δει αδυναμίες και με αντανακλαστικά γρήγορα και ευαισθησία να επιλύσει, όσο μπορεί, όπως θα λέγε και ο ποιητής μας, ο Καβάφης. Αυτό το έχω ανιχνεύσει  στα λόγια και κυρίως, στις πράξεις, την ακεραιότητα χαρακτήρα, την καλοσύνη και το γνήσιο ενδιαφέρον, την αγάπη για τον δήμο του και  για τους συμπολίτες  του. «Είναι» και όχι «φαίνεσθαι» λοιπόν, όπως θα λέγε ο Ευριπίδης, αυτό είδα στο πρόσωπο του ,έργα και όχι λόγια κενά.

     Ο Χάρης Ρώμας όμως και για έναν ακόμα λόγο με έπεισε να ασχοληθώ με έναν χώρο που δεν θα φανταζόμουν ποτέ ότι θα ασχοληθώ, την πολιτική. Γιατί είναι φύση καλλιτεχνική και θα κάνει πράξη το διεθνές φεστιβάλ της Ρεματιάς. Το Χαλάνδρι θα διαμορφωθεί ως ένας ξεχωριστός δήμος πολιτισμού. Ως  ποιήτρια και συγγραφέας ,φιλόλογος και καλλιτεχνική φύση και η ίδια ,επικροτώ και χειροκροτώ νοερά και με την καρδιά αυτήν την πρωτοβουλία,  να γίνει  συνολικά το Χαλάνδρι δήμος μεγάλου Πολιτισμού και Αθλητισμού, στηρίζοντας ξανά ομφαλοσκοπικά και εννσυναισθηματικά την οικογένεια, το παιδί ,την ανάπτυξη της καρδιάς ενός δήμου δυναμικού και σύγχρονου. Ο Χάρης Ρώμας  ταυτόχρονα ,εξάρει ως κύριο στόχο την ευτυχία του κάθε ενός από εμάς ,τους Χαλανδραίους. Αυτό μας το άφησαν παρακαταθήκη άλλωστε  άξιοι πολιτικοί, που έχουν μείνει στην ιστορία όπως ο Αριστείδης, πολιτικός που  στεναχωριόταν για ο οτιδήποτε πάθαινε ο κάθε πολίτης, ιδιωτικά ή δημόσια και που αρνήθηκε να χαρεί με την δυστυχία πρώην πολιτικού του αντίπαλου. Αυτή είναι ορθή πολιτική πράξη, έτσι πρέπει να ασκείται η πολιτική ,με αγάπη. Και αυτή η αγάπη χαρακτηρίζει τον Χάρη Ρώμα και γι αυτό θέλει να φέρει το Χαλάνδρι στο φως του πολιτισμού και όχι της πόλωσης. Το ένα εξυψώνει ήθη, το άλλο τα κατακρημνίζει.

 Πολιτική είναι όλη μας η ζωή, κάθε μας πράξη, από την μόρφωση μας, έως την εργασία ή τον στρατό. Όλοι είμαστε μέτοχοι σε αυτό. Πολιτική όμως δεν σημαίνει κίβδηλο και ψυχρό ενδιαφέρον και προσωπικά στοχευμένο όφελος, πολιτική σημαίνει ή θα έπρεπε να σημαίνει, βαθιά ριζωμένος ανθρωπισμός και ευαισθησία για τον πολίτη. Και επειδή αυτά τα έχω δει στον πολιτικό, καλλιτέχνη, άνθρωπο πάνω από όλα, Χάρη Ρώμα, με τιμά και με κάνει ευτυχισμένη η πρόσκληση –πρόταση του να είμαι στο πλευρό του υποψήφια δημοτική σύμβουλος στις επερχόμενες δημοτικές-αυτοδιοικητικές εκλογές.

Βιογραφικό

Κουρομιχελάκη Νικολέττα (Νικόλ)

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

Γεννήθηκε στην Αθήνα και κατοικεί στο Χαλάνδρι. Σπούδασε Φιλολογία στο ΑΠΘ, επιβραβεύτηκε με υποτροφία και συνέχισε στο ίδιο πανεπιστήμιο το μεταπτυχιακό της. Φοίτησε στην σχολή Νηπιαγωγών του Καποδιστριακού και στο Εθνικό Ωδείο Χαλανδρίου. Γράφει ποίηση και πεζά, έχει κερδίσει βραβείο ποίησης σε διαγωνισμό, στο πνευματικό κέντρο του δήμου Αθηναίων. Είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών, έχει εκδώσει δυο ποιητικές συλλογές και αναμένεται να εκδώσει το πρώτο μυθιστόρημα. Αρθρογραφεί στο ηλεκτρονικό περιοδικό Books n Style και Fractal. Έχει εργαστεί στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση. Συνεργάστηκε με το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο σε Ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Παράλληλα με το εκπαιδευτικό έργο, επιμελείται τη δική της ραδιοφωνική εκπομπή με θέμα τη λογοτεχνία.