Η Κατερίνα Παπαθανασίου, μας συστήνει το parenting

Η ψυχοθεραπεύτρια Κατερίνα Παπαθανασίου, μας ξεναγεί στις αθέατες πτυχές και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με αναπηρία και οι φροντιστές τους. Συστήνει το parenting που ιδρύθηκε με σκοπό την υποστήριξη παιδιών ΑμεΑ και των οικογενειών τους και μας εκμυστηρεύεται τους επόμενους στόχους της.

Η κα Παπαθανασίου, συγκαταλέγεται σε αυτούς τους σπάνιους αυτόφωτους ανθρώπους, με ειλικρινές χαμόγελο που πηγάζει από ζεστασιά. Η Επαγγελματική της επάρκεια σε συνδυασμό με τον αλτρουϊσμό που την χαρακτηρίζει, δημιουργεί τις γέφυρες, ώστε η συμπερίληψη να είναι τρόπος σκέψης, κουλτούρα.

Γυναίκα, μητέρα, επαγγελματίας ψυχοθεραπεύτρια, καθηγήτρια φυσικής αγωγής και εισηγήτρια σεμιναρίων στη συμβουλευτική υγεία, με εικοσαετή δράση σε θέματα Α.Μ.Ε.Α, ώστε η συμπερίληψη να γίνει πράξη. Πώς ξεκίνησε η προσπάθειά σας, να αντιμετωπιστεί κάθε προκατάληψη και διάκριση έναντι παιδιών με ειδικές ικανότητες και να είναι ορατά στο σχολικό τους περιβάλλον;

Με την ιδιότητα κυρίως της μητέρας ενός παιδιού ΑμεΑ, της Μαρίας μου , που είναι η μικρότερη από τις δύο μου κόρες, σκέφτηκα ότι το καλύτερο που μπορώ να κάνω, εφόσον αντικειμενικά δεν θ αλλάξουν κάποια πράγματα, είναι να αγωνιστώ για να γνωρίσουν τα παιδιά, οι μαθητές μου δηλαδή την αναπηρία, μιας και η επαγγελματική μου ιδιότητα το επέτρεπε. Ξεκινώντας λοιπόν με διάφορες δράσεις, στο ιδιωτικό σχολείο που εργαζόμουν και με την υποστήριξη πολλών ειδικών σχολείων και των special Olympics Hellas, σιγά σιγά τα παιδιά κάθε βαθμίδας ήλθαν σ επαφή με αυτό που λέμε διαφορετικότητα, αναπηρία. Η ανταπόκριση ήταν συγκινητική θα έλεγα, γιατί όλο αυτό το πλαισιώσαμε με πολλαπλούς τρόπους, όπως παραμύθια για τη διαφορετικότητα, επισκέψεις σε φορείς, ομιλίες στο θέατρο, παρακολούθηση ταινιών για την αναπηρία, προσομοίωση των ίδιων των μαθητών σε αμαξίδια και πολλές δράσεις. Όταν ο εκπαιδευτικός πιστέψει ότι αυτό που μπορεί να ξενίζει ένα παιδί στη θέα ενός άλλου παιδιού π.χ. σε αμαξίδιο, δεν είναι τίποτε άλλο από το ότι δε γνωρίζει γιατί συμβαίνει αυτό και χρειάζεται εξήγηση με απλά λόγια και αποδοχή πρώτα από τον εκπαιδευτικό, το γονέα και όποιον είναι κοντά σε αυτό, τότε ανοίγει ο δρόμος για την κατανόηση και την υποστήριξη του διαφορετικού.

Δημιουργήσατε τη μη κερδοσκοπική εταιρεία «parenting», με σκοπό την υποστήριξη παιδιών ΑμεΑ και των οικογενειών τους. Η ιδέα πώς ευοδώθηκε, κρατική υποστήριξη υπάρχει;

Πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, γεννήθηκε η ιδέα της ΑΜΚΕ, Parenting, μιας και πλέον με την ιδιότητα της Ψυχοθεραπεύτριας και Συμβούλου Ψυχικής Υγείας, κατάφερα, μετά από αρκετά χρόνια προσωπικής ψυχοθεραπείας, να βιώνω πολύ πιο ευχάριστα την καθημερινότητά μου και συγχρόνως να είμαι σε επαφή με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας γονέας με ένα παιδί ΑμεΑ. Μέσα λοιπόν από το προσωπικό μου βίωμα, αποφάσισα να ιδρύσω το Parenting, που ο βασικός του στόχος είναι η παροχή ψυχοθεραπευτικής στήριξης στους γονείς και παράλληλα, η δημιουργική απασχόληση των παιδιών τους. Δηλαδή την ώρα που η μητέρα και ο πατέρας ή ο αδερφός/ή συμμετέχουν στην ομάδα γονέων , τα παιδιά με ειδικούς παιδαγωγούς απασχολούνται σε καλλιτεχνικό εργαστήρι, μουσική, χορό, αθλητισμό.

Η φροντίδα των φροντιστών είναι ύψιστης σημασίας για να αντέξουμε!

Για το δεύτερο σκέλος, θ απαντήσω ότι, προς το παρόν δεν υπάρχει. Ό,τι έχουμε καταφέρει είναι αποτέλεσμα εθελοντικής προσπάθειας, πίστης και υποστήριξης των ανθρώπων που έχω δίπλα μου, των υπέροχων εθελοντών.

Υπάρχουν πάνω από 200000 παιδιά με αναπηρία και μεγάλος μέρος αυτών μένουν εκτός σχολικής εκπαίδευσης, πώς αυτό το φαινόμενο μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Ναι υπάρχουν πάνω από 200000 παιδιά με αναπηρία, όπως επίσης υπάρχουν και διαφόρων τύπων αναπηρίες όπως, κινητική, νοητική, αυτισμός, παραπληγία και πολλά άλλα. Το βασικό, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι το κατά πόσο παρέχεται εκπαίδευση στα άτομα δίχως αναπηρία για να συμπορευτούν σ ένα σχολικό περιβάλλον με τα άτομα με αναπηρία. Χρειάζεται το σχολείο να λαμβάνει μέσα από τις πρακτικές του μέριμνα για την παροχή των κατάλληλων εμπειριών ώστε τα παιδιά όλων των ικανοτήτων, θα πω, να μεγαλώνουν ως ενεργά μέλη της κοινωνίας. Μιλάμε δηλαδή για όσο το δυνατό, λιγότερο περιοριστικό περιβάλλον.

Τις δυσκολίες ενός γονιού με παιδί ΑμεΑ μπορούν να τις απαλύνουν αυτοδιοικητικές πρωτοβουλίες;

Ναι μπορούν, πάντα στο μέτρο του εφικτού.

Ξεκινώ με : προσβασιμότητα, δλδ ράμπες, πάρκα για ΑμεΑ, δράσεις, αθλητισμό στο Δήμο, εκδηλώσεις, παροχή χώρου για δημιουργική απασχόληση ΚΔΑΠ ΑμεΑ για τα παιδιά.

Οι γονείς νιώθουν καλά όταν δεν αισθάνονται ξεχασμένοι και αόρατοι ακόμα και από δικούς τους ανθρώπους. Εννοώ ξεχασμένοι, επειδή είναι πολλές φορές υπεραπασχολημένοι με τις ανάγκες του/των παιδιών τους. Ωστόσο ψυχικά χρειάζεται να υπάρχει χώρος για τη συνύπαρξη όλων μας και αυτό μπορεί να γίνει μόνο στην πράξη με αυτά που προανέφερα. Τότε μπορούμε να μιλάμε για ίσες ευκαιρίες και συμπερίληψη.

Στον δήμο μας (Χαλανδρίου) δεν υπάρχουν Κέντρα δημιουργικής απασχόλησης ΑμεΑ, ούτε παιδικές χαρές, τι σημαίνει αυτό για τον φροντιστή; Μπορεί μία οικογένεια, η οποία δεν έχει την οικονομική δυνατότητα, να ανταπεξέλθει στη φροντίδα και στη δημιουργία ενός πλαισίου ευζωίας για όλα τα μέλη της;

Σημαίνει, απομόνωση, παραπάνω ανησυχία για εύρεση λύσεων, πολλές φορές αυτοστιγματισμός, γιατί όταν σε ξεχνούν σκέφτεσαι ότι με ξεχνούν γιατί έχω κάτι, αυτό το κάτι λοιπόν είναι προφανώς η αναπηρία μου. Είναι μεγάλη ταλαιπωρία για το γονέα να παλεύει για τη δημιουργία πλαισίου ευζωίας, όπως αναφέρατε, για το παιδί του. Σκεφτείτε λοιπόν έναν γονέα που χρειάζεται να μετακινηθεί για να πάει σε κάποιο άλλο χώρο/προάστιο, για να βρει έστω μία παιδική χαρά με τις απαραίτητες προδιαγραφές ασφάλειας για ΑμεΑ , ώστε να παίξει το παιδί του και αυτό να πρέπει να το κάνει καθημερινά ή και ακόμη χειρότερο , να μην οδηγεί. Είναι αγώνας.

Αποφασίσατε, την ενασχόλησή σας με τα κοινά, συντασσόμενη στην ομάδα του Χάρη Ρώμα. Τι ήταν αυτό που σας παρότρυνε να ασχοληθείτε ενεργά με την αυτοδιοίκηση, τι είδατε στον επικεφαλής της ομάδας που σας ενέπνευσε.

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με τα κοινά, μέχρι τώρα και πήρα αυτή την απόφαση γιατί πιστεύω πολύ σε ανθρώπους που δε μένουν στα λόγια. Ο κος Ρώμας είναι ένας άνθρωπος που έχει ευαισθησίες, απλότητα, όραμα και όρεξη και ένα καλύτερο αύριο της αγαπημένης του πόλης. Θα ήθελα, προσωπικά, να βιώνω την πόλη μου ανθρώπινη προς όλους, χωρίς αποκλεισμούς. Μιλάω για προσβασιμότητα και φυσικά συμπερίληψη.

Τι συμπεριλαμβάνει το πρόγραμμα του συνδυασμού με τον οποίο κατεβαίνετε ως υποψήφια δημοτική Σύμβουλος με επικεφαλής τον Χάρη Ρώμα;

Ο κος Ρώμας, ήδη ως Αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού. δημιούργησε δράσεις ώστε η συμπερίληψη να γίνει πράξη. Κάποιες εξ αυτών παρουσιάστηκαν στα σχολεία μας, όπου τα παιδιά έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στο πρόγραμμά του, ο αποκλεισμός που αναφέρθηκε παύει να υφίσταται, δράσεις μέσω αθλητισμού και θεάτρου, ενσωματώνουν τα παιδιά μας στο κοινωνικό σύνολο. Κάποια κύρια σημεία θα αναφέρω συνοπτικά:

• Σχεδιασμός και υλοποίηση έργων για την εγκατάσταση σημείων προσβασιμότητας με ράμπες σε δημόσια κτίρια, πεζοδρόμια, πεζοδρόμους και κοινόχρηστους χώρους στην πόλη με κεντρικό σύνθημα – Προσβασιμότητα παντού.
• Δημιουργία οδηγού προσβάσιμων διαδρομών στην πόλη.
• Δημιουργία Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών – ΑμεΑ (ΚΔΑΠ – ΑμεΑ) για παιδιά με αναπηρία άμεσα.
• Τοποθέτηση ειδικών πιστοποιημένων οργάνων (όπου είναι εφικτό) για παιδιά με αναπηρία στις Παιδικές Χαρές της πόλης.
• Προμήθεια και θέση σε κυκλοφορία ειδικά διαμορφωμένου λεωφορείου για on-demand χρήση από Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ) με στόχο τη διευκόλυνση της κινητικότητας τους στην πόλη.
• Μεγέθυνση μετά από μελέτη των σημείων – χώρων στάθμευσης για Άτομα με Αναπηρία σε κοινόχρηστους χώρους της πόλης.
• Ενεργοποίηση της Δημοτικής Αστυνομίας για την αυστηρή αστυνόμευση των θέσεων που έχουν τοποθετηθεί ράμπες και σημεία στάθμευσης σε Άτομα με Αναπηρία.
• Διεύρυνση του αριθμού των ωφελούμενων του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι» και ειδικότερα των ατόμων με αναπηρία και κινητικές αδυναμίες.
• Χωροταξικός σχεδιασμός και εγκατάσταση Δημόσιων Αναπηρικών Τουαλετών σε Κοινόχρηστους Χώρους της Πόλης.
• Υλοποίηση προγράμματος Φυσιοθεραπευτήριου – Εργοθεραπευτήριου για άτομα με αναπηρία.
• Πρόβλεψη για πρόσβαση στο ηλεκτρονικό περιβάλλον και τις χρηστικές πληροφορίες του Δήμου για τα Άτομα με Αναπηρία.
• Εγκατάσταση συστημάτων μηχανικής υποστήριξης ΑμεΑ σε σχολεία που δεν διαθέτουν ανελκυστήρες.
• Δημιουργία Κέντρου Βελτίωσης Επαγγελματικών Δεξιοτήτων, με ειδικό Τμήμα ΑμεΑ, ώστε να δημιουργούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις για εργασία.

Από τις συζητήσεις που έχουμε κάνει, έχω πιστέψει, ότι έχετε ένα μαγικό ραβδάκι που καταφέρνετε να προσθέτετε ώρες στη μέρα και διάθεση για παραγωγή έργου. Τι ρόλο παίζει η σωστή προτεραιοποίηση για την επίτευξη του στόχου, μπορεί να λειτουργήσει σε διοικητικό επίπεδο δημοτικής αρχής;

Η μέρα έχει 24 ώρες για όλους μας, γλυκιά μου Αθηνά.

Αν λοιπόν μιλάμε για προτεραιότητες, η αλήθεια είναι ότι πάντα προσπαθώ να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Αυτό σημαίνει ότι το όνειρό μου και ο στόχος μου είναι να φτιάξω ένα καλύτερο αύριο για όλες τις Μαρίες του κόσμου και όχι μόνο. Γιατί νομίζω ότι όλοι μας έχουμε μια μικρή Μαρία μέσα μας, ένα ευάλωτο δηλαδή κομμάτι που θέλει αποδοχή κ φροντίδα.

Είμαι πεπεισμένη, ότι όποιος δημιούργησε την έννοια του «ιδεατού κόσμου», είχε στο νου το πρόσωπο της Κατερίνας. Ένας κόσμος για όλους! Κλείνοντας, θα αναφέρω, ότι από τη στιγμή της συνάντησής μας, με κατέκλυσε ένα πάθος για ζωή, δημιουργία και δράση. Το polismag και προσωπικά, θα είμαστε δίπλα στο parenting και σε κάθε δράση προς όφελος του κοινωνικού σύνολου. Ευχαριστώ Κατερίνα που μου δίνεις την ευκαιρία να αισθανθώ ότι μπορώ να είμαι παρούσα στους συνανθρώπους μου και σε μένα.

Βιογραφικό Κατερίνας Παπαθανασίου:

Η Κατερίνα Παπαθανασίου είναι ιδρύτρια της ΜΚΟ Parenting, η οποία στοχεύει στην ψυχοθεραπευτική υποστήριξη γονέων παιδιών με Αναπηρία και παράλληλα στη δημιουργική απασχόληση με δραστηριότητες εκπαιδευτικού και καλλιτεχνικού περιεχομένου. Βασικός στόχος του Parenting είναι η ψυχική στήριξη των γονέων ΑμεΑ στον καθημερινό αγώνα τους και ταυτόχρονα η ενασχόληση των παιδιών τους σε διάφορες δραστηριότητες ευεξίας- κινητικές- ψυχαγωγικές με σκοπό την ομαλή ένταξή τους στην ευρύτερη κοινωνία και την συμπερίληψη και με απώτερο σκοπό την αποδοχή της διαφορετικότητας σε κάθε πλαίσιο και χώρο του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου.

Εργάστηκε από το 1990-2020 στα Εκπαιδευτήρια Δούκα, όπου και συνταξιοδοτήθηκε, ως Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής και τα τελευταία 10 χρόνια (2012-2022) διετέλεσε υπεύθυνη του Προγράμματος Στάση Ζωής, στον τομέα Εθελοντισμός/Κοινωνική Προσφορά. Κατά τη διάρκεια των δέκα αυτών ετών, συνεργάστηκε με τα Special Olympics Hellas για τον συντονισμό της εκδήλωσης ΜΑΤΡ( motor activity training program).

Κατέχει τον τιμητικό τίτλο  “Ambassador” των Special Olympics και υπήρξε εθελόντρια μέντορας στο πρόγραμμα Play Unified των Special Olympics Hellas.

Επίσης η Κατερίνα Παπαθανασίου είναι Ψυχοθεραπεύτρια ατόμων και ομάδων με ειδίκευση στη Σχεσιακή Ψυχαναλυτική προσέγγιση.

Έχει μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στις Κλινικές Δεξιότητες µε βάση τη Σχεσιακή́ Ψυχοθεραπεία / Σχεσιακή́ Ψυχανάλυση .

Έχει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στο Πρόγραμμα Εφαρμοσμένης και Θεωρητικής Ειδίκευσης στην Ομαδική Ψυχοθεραπεία κατά Irvin Yalom και τα Σχεσιακά Δυναµικά της Οµάδος.

Έχει μεταπτυχιακή εξειδίκευση στο πρόγραμμα Άγχος και Εφηβεία (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών).

Έχει παρακολουθήσει το μονοετές πρόγραμμα του Ινστιτούτου Γαληνός «Ψυχοδυναμική κλινική της Ψυχοσωματικής νόσου», με εισηγητή τον  Ψυχίατρο , Ψυχαναλυτή, κο Σάββα Σαββόπουλο.

Είναι συνεργάτης ως ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεύτρια στο ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ και στο  BETWEEN US.

Είναι εισηγήτρια στα εκπαιδευτικά προγράμματα του ΕΚΙΣΥΠ(Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Συνθετικής Προσέγγισης). Είναι μέλος του International Association for Relational Psychoanalysis & Psychotherapy (IARPP), καθώς και μέλος του American Group Psychotherapy Association (AGPA).