Ο Πολιτισμός είναι απόλυτα συνυφασμένος με την Παιδεία του Νίκου Λαλιώτη

Μέσα στις δραματικές στιγμές που ζει η χώρα μας, συνεχίζεται η προεκλογική περίοδος για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου, υποχρεώνοντας μας θέλοντας και μη σε αναστοχασμούς και συνειδητοποιήσεις.

Λίγο πριν τις κάλπες οφείλουμε να σκεφτούμε ποιούς στέλνουμε σε θέσεις ευθύνης, ποιες είναι οι προτεραιότητες  και τα κριτήρια μας, ποιο είναι το όραμα μας για το παρόν και το μέλλον μας..

Ο Πολιτισμός λοιπόν…τί είναι και ποια θέση έχει (ή δεν έχει..) στην εποχή μας, ειδικά στις σημερινές συνθήκες και ποια θέση έχει στην πόλη μας.

Είναι σταθερή η πεποίθηση μου πως ο Πολιτισμός είναι απόλυτα συνυφασμένος με την Παιδεία, απόλυτα δεμένος με το σχολείο και την Πολιτεία η οποία είναι και η υπεύθυνη για το επίπεδο πολιτισμού που παρέχει στην κοινωνία.

Μια δημοτική ή μια  εθνική αρχή, θα ήθελα να έχει ένα τέτοιο  σχέδιο εκπαίδευσης,  που βγαίνοντας ο πολίτης από το σχολείο να έχει έρθει σε επαφή με ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτιστικού προιόντος της χώρας και του κόσμου.

Ας φανταστούμε ελεύθερα λοιπόν μια ιδανική πολιτιστική πραγματικότητα στην Αθήνα και να ονοματίσουμε ιδέες..

Η Αθήνα διαθέτει εξαιρετικά μουσικά σύνολα και υποδομές που μπορούν να γίνουν η ατμομηχανή της μουσικής εκπαίδευσης στη χώρα, υποκαθιστώντας εως ένα σημείο την έλλειψη Μουσικής Ακαδημίας στην Ελλαδα.

Πώς;

1. Με την ίδρυση υψηλού κύρους μουσικών διαγωνισμών σε οργανα και φωνή που θα δώσουν το κίνητρο στους σπουδαστές ωδείων να εντατικοποιήσουν την μελέτη τους βλέποντας μπροστά τους έναν δρόμο καλλιτεχνικής εκπλήρωσης να ανοιγεται.

Επαθλο θα ήταν η σύμπραξή τους με την ορχήστρα του δήμου και μια σειρά εμφανίσεων σε εμβληματικά σημεία της πόλης

2. Υποτροφίες για μουσικές σπουδές στο εξωτερικό γιατί μόνο έτσι θα τελειοποιηθούν οι αυριανοί Ελληνες σολίστες.

3. Δημόσιες συναυλίες σπουδαστών και τελειόφοιτων  σε εξωτερικούς χώρους όπως άλση, κήποι, μουσεία, ναοί, νεοκλασικά σπίτια, σταθμούς του μετρό..

Φανταστείτε τώρα μια βόλτα στην πόλη γεμάτη ερεθίσματα, μια βόλτα σε πάρκα που θα μπορούσε να γίνει μια βόλτα στη γνωση και στην ποίηση..μια πόλη ανοικτό σχολείο..

Πώς;

1. Φανταστείτε σπιτάκια ποίησης μεσα στα πάρκα, όπου μπαίνοντας μέσα θα μπορείτε να ακούτε ηχογραφήσεις ποιημάτων και πεζών, θα μπορείτε να βλέπετε στίχους στους τοίχους ή να ψάχνετε σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές την ποίηση που σας ενδιαφέρει..

2. Φανταστείτε σε κάθε παγκάκι μια πινακίδα με ένα ποίημα…

3. Φανταστείτε εκθέσεις εικαστικών σε δημοσιους χώρους, έργα τέχνης να κοσμούν τον δημόσιο χώρο και τί ώθηση θα έδινε αυτό στην καλλιτεχνική δημιουργία..

4. Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και με τα πάμπολα ιστορικά γεγονότα που έχουν λάβει χώρα στην ιστορικότερη πόλη του κόσμου, την Αθήνα.

Καλαίσθητες πινακίδες που να αναφέρουν το ιστορικό γεγονός έγινε στο σημείο που περπατάτε..

5. Θεσμοθέτηση ετήσιου διεθνούς συμποσίου φιλοσοφίας.

Που καλύτερα από την πόλη που γέννησε τους μεγαλύτερους φιλοσόφους του κόσμου..και πόσο μεγάλο το κέρδος, πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, τουριστικό για την Αθήνα…

Σχολείο και πολιτισμός

1. Φανταστείτε τώρα στο σχολείο να αφιερώναμε μία μέρα τον μήνα στον πολιτισμό, οχι μάθημα εκείνη τη μέρα, αλλά τα παιδιά να έρχονταν σε επαφή με θεατρικές και μουσικές παραστάσεις, με σινεμά, με επισκέψεις σε μουσεία, σε εργαστήρια γλυπτικής, ατελιέ ζωγραφικής..φανταστείτε στα 12 χρόνια υποχρεωτικής εκπαίδευσης,  καθε παιδί να είχε παρακολουθήσει τουλάχιστον 100 παραστασεις, να εχει επισκεφθεί 20 μουσεία και να έχει κάνει εργασία σε 50 βιβλία…φανταστείτε κέρδος για τον αυριανό  πολίτη να έχει μια καλή επαφή με τον πολιτισμό

2. Φανταστείτε σχολικούς ή δημοτικούς διαγωνισμούς συγγραφής διηγημάτων που ταυτόχρονα θα επιβραβεύονται από το κύρος Πολιτείας και από την κοινωνία την ίδια..

3. Φανταστείτε φεστιβάλ όλο τον χρόνο σε κάθε γειτονιά της πόλης..

Μπορεί να πει κανείς, μα καλά μέσα στα τόσα προβλήματα, οι διαγωνισμοί και τα ποιήματα δεν λύνουν τίποτα..

Κι όμως λύνουν…και ξέρετε γιατί;

Γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι κανένας άνθρωπος που έχει διαβάσει μερικούς στίχους του Ελύτη, του Καβάφη, του Λειβαδίτη ή που έχει ακούσει μια σονάτα κι ένα κοντσέρτο ή που εχει δει 5 θεατρικες παραστασεις, μερικές αρχαίες τραγωδίες και που έχει παρατηρήσει κάποιους πίνακες στην πινακοθήκη απο νεαρή ηλικία, δεν θα σπρώξει έναν άνθρωπο στη θαλασσα από το πλοιο, δεν θα κακοποιήσει τη γυναίκα του, το παιδί του, τα ζώα..δεν θα περασει με κόκκινο, δεν θα βρίσει, δεν θα ψηφισει νεοναζιστικά και ψεκασμένα κομματα..

Γιατί ο Πολιτισμός δημιουργήθηκε ακριβώς γι αυτό.

Για να διευρύνει συνειδησιακά τον άνθρωπο και να τον κάνει καλύτερο στη συνύπαρξη με τους άλλους ανθρώπους.

Γι αυτό και στην αρχαιότητα υπήρχε δωρεάν είσοδος στο θέατρο για τους φτωχούς…για να εκπαιδευτεί η ψυχή όλων των πολιτών.. γιατί την τέχνη την θεωρούσαν παιδευτική για την προσωπικότητα των πολιτών.

Αυτό είναι ένα σύντομο σχέδιο για τον πολιτισμό στην Αθήνα. Ένα σύνολο από πολιτικές που μπορούν να αλλάξουν την σχέση του πολίτη με τον πολιτισμό γιατί πολιτισμός τελικά δεν είναι το θέατρο, η μουσική και τα εικαστικά από μόνα τους, πολιτισμός είναι η επίδραση των τεχνών στον πολίτη, το σε τι μετατρέπουν τον άνθρωπο οι καλές τέχνες. Πολιτισμός είναι η καλλιέργεια της ανώτερης φύσης του ανθρώπου και γι αυτό είναι σπουδαίο να υπάρχει, γι αυτό είναι σπουδαίο ως πολιτεία να τον παρέχουμε γιατί προστατεύει την κοινωνία από την εξαχρείωση, μια εξαχρείωση που εύκολα έρχεται όταν για λίγο διασαλευτούν οι συνθήκες που ζει μια κοινωνία.. Ο πολιτισμός είναι το εμβόλιο μας κατά της βαρβαρότητας και ο συντηρητής της Δικαιοσύνης στην κοινωνία. Οπότε την επόμενη φορά που θα πάμε σε ένα μουσείο ή σε μια παράσταση, ας το έχουμε στο νου και ας το απαιτήσουμε απο την Πολιτεία.. Ο Πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια, είναι στοιχειώδης ανάγκη της κοινωνίας.

Νίκος Λαλιώτης

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων

με τον συνδυασμό του Χάρη Δούκα

“Αθήνα Τώρα”

Ας τολμήσουμε να φανταστούμε την σχέση μας με τον πολιτισμό αλλιώς κι αν την φανταστούμε τότε μπορούμε και να την επιτύχουμε…