Νομοσχέδιο Χατζηδάκη, welcome to the machine

[vc_row][vc_column][gem_image style=”4″ position=”centered” src=”6196″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]Flexicurity και «λευκή βίβλος» φαίνεται να συνδράμουν στα επιχειρήματα του νέου εργατικού νομοσχεδίου, το οποίο κατά το υπουργείο δεν απορρυθμίζει τις εργασιακές σχέσεις και δεν πραγματοποιούνται θεσμικές αλλαγές στα δικαιώματα, παρά μόνον ενισχύει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και της οικονομίας.

Η έκθεση Πισσαρίδη (προαπαιτούμενα τρόϊκας) και το νομοσχέδιο -δια χειρός Χατζηδάκη- δεν επιβάλλει μόνον την απόλυτη ευέλιξια στο ωράριο εργασίας (απόλυτη διαθεσιμότητα του εργαζόμενου) με χαμηλότερες αμοιβές αλλά κρύβει σωρεία κινδύνων, γυρνώντας τον ενεργό εργατικό πληθυσμό της χώρας σε συνθήκες 100 χρόνων πίσω. Καταργείται ο θεσμός της υπερεργασίας ο οποίος είχε (πρωτο) καταργηθεί  το 2000 με υπουργό εργασίας τον Γιαννίτση και πρωθυπουργό τον Σημίτη, επανήλθε όμως το 2005 με διαταξη του Παναγιωτόπουλου επί κυβέρνηση Καραμανλή. Την ίδια περίοδο θεσμοθετήθηκε ο κατώτατος βασικός  μισθός των 750 ευρώ, η εξάμηνη παροχή προστασίας μητρότητας από τον ΟΑΕΔ, εναρμονισμένη πλήρως με την ευρωπαϊκή οδηγία για προστασία της οικογένειας και δη της γυναίκας.

Η δυνατότητα του εργοδότη να απασχολεί τον εργαζόμενο περισσότερες ώρες ημερησίως χωρίς πρόσθετες αμοιβές  δεν συμβάλλει στην αποδοτικότητα του εργαζομένου, παρά μόνο στη δημιουργία φθηνότερων εργατικών χεριών.  Η πλήρης κατάργηση των προστατευτικών διατάξεων σε καμία περίπτωση δε δύναται να προσφέρει ασφάλεια, ούτε αμοιβές που να στηρίξουν την οικονομία και την δημιουργία οικογένειας, τη στιγμή που η υπογεννητικότητα παραμένει η μεγαλύτερη τρύπα και αιτία του ΑΕΠ  στη χώρα μας. Οι διατάξεις συνάμα αποδομούν την αναγκαιότητα και τον ρόλο της Επιθεώρησης Εργασίας.

Η ανεργία παραμένει εκτοξευμένη, ανακυκλώσιμη και μοιάζει πλέον μη αντιμετωπίσιμη. Η κατάργηση του σταθερού ωραρίου και της πενθήμερης ή εξαήμερης εργασίας, σημαίνει και αύξηση της ανεργίας, μιας και απασχολώντας τον ίδιο εργαζόμενο η επιχείρηση δε θα προβεί σε νέες προσλήψεις παρά μόνον για αντικατάσταση, πιθανόν με «φθηνότερο» υπάλληλο. Το σπαστό ωράριο δε, που επιχειρείται για τους εργαζομένους μερικής απασχόλησης, ενέχει φόβους για περισσότερες συμβάσεις μερικής απασχόλησης, το οποίο συνεπάγεται μεγαλύτερη τρύπα στα ασφαλιστικά ταμεία.

Στον εκσυγχρονισμό της άκρως φιλελεύθερης έκθεσης Πισσαρίδη συμβάλλει η νομοθέτηση της τηλεργασίας, αλλά ως ελαστική και προνομιούχα θέση, για την οποία θα αμείβεται με τον καθαρό μισθό φέρνοντας το τέλος σε επιδόματα και παροχές.

Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη νομοθετεί κάθε κατάχρηση σε βάρος του εργαζομένου που μέχρι σήμερα παράνομα συνέβαινε. Δυσχεραίνει καθόλα το βιοτικό επίπεδο του εργαζομένου, το οποίο βάλλεται ώστε εντέλει να μεταμορφωθεί σε αγχώδες ρομπότ. Παρά τις προειδοποιήσεις του για τις βλαπτικές συνέπειες στην υγεία των υπαλλήλων, η κυβέρνηση μάς υπενθυμίζει ότι μετά από σε 10 χρόνια μνημονίων και μετά την καταστροφική εποχή κορωνοϊού, δεν είμαστε τίποτε άλλο, παρά ένα εξάρτημα στη μηχανή τους.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][gem_youtube video_id=”lt-udg9zQSE”][/vc_column][/vc_row]