Ήταν Μάιος του 1886, τα εργατικά συνδικάτα του Σικάγο ξεσηκώθηκαν, διεκδικώντας και κερδίζοντας 8ωρο εργασίας και καλύτερες συνθήκες δουλειάς. Έκτοτε, η Πρωτομαγιά του 1886 αποτελεί μια από τις κορυφαίες στιγμές της πάλης των τάξεων και τιμάται ετήσια με απεργίες και πορείες σε ολόκληρο τον κόσμο. «Η πρώτη του Μάη δεν είναι αργία, η πρώτη του Μάη είναι απεργία», σημειώνεται ενδεικτικά σε σύνθημα τιμής στις εξεγέρσεις του Σικάγο. Η Πρωτομαγιά αποτελεί τον σηματωρό των αγώνων για εργασία και υπενθυμίζει με έμφαση ότι τίποτε δεν χαρίζεται αλλά και τίποτα δεν πάει χαμένο, αρκεί να υπάρχει διεκδίκηση και αγώνας. Αρκεί το γαρύφαλλο να μην μαραζώσει στη συνείδηση των εργαζομένων.
Στις ημέρες μας, η Πρωτομαγιά σημαίνει πάρα πολλά, ακόμα και για εκείνους που αγνοούν ή διαστρεβλώνουν τη σημασία του ανόθευτου συνδικαλιστικού κινήματος. Όσα σχέδια και αν σχεδιάσουν τα υπουργεία, η αβεβαιότητα που υπάρχει σε όλους ανεξαιρέτως τους κλάδους, είναι μεγάλη και προσβάλλει την αναγκαία κοινωνική συνοχή έναντι αυτής της πανδημίας.
Υπό την αίρεση του κάθε εργοδότη και υπό την κρίση που φθάνει ξανά, επειδή η οικονομία κτίζεται με όρους χρηματιστηριακούς και όχι με ανθρώπινους, οι εργαζόμενοι επιβάλλεται να αφουγκραστούν το νόημα της Πρωτομαγιάς. Και να αντιδράσουν απέναντι στις «αρπαχτές» επιχειρήσεων, που δεν θα πάρει χαμπάρι ούτε το υπουργείο Εργασίας ούτε οι κομματικές συνδικαλιστικές οργανώσεις.
