Το «13ωρο» και η επιστροφή στην προ-βιομηχανική εργασία
Πολλά διεθνή μέσα, όπως η Reuters, η Euronews και η SCMP, επισημαίνουν ότι η Ελλάδα γίνεται η πρώτη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θεσμοθετεί δυνατότητα 13ωρης εργάσιμης ημέρας. γεγονός που θεωρείται επιστροφή σε προ-βιομηχανικό εργασιακό χρόνο. Το κοινωνικό κεκτημένο του 8ώρου, θεμελιώδες από τη δεκαετία του 1910, ουσιαστικά μετατρέπεται σε «προαιρετικό προνόμιο». Στην SCMP, αναφέρεται: «Η Ελλάδα ανοίγει επικίνδυνο δρόμο για την υπόλοιπη Ευρώπη, νομιμοποιώντας 13-ωρη εργασία σε “εθελοντική” βάση που όμως μπορεί να γίνει εξαναγκαστική».
Ακόμα κι αν ο νόμος προβλέπει ότι η υπερεργασία είναι «προαιρετική», τα μέσα και τα συνδικάτα τονίζουν ότι στην πράξη δεν υπάρχει ισότιμη διαπραγμάτευση. Ο εργαζόμενος σε αγορά υψηλής ανεργίας και με ασταθείς συμβάσεις δεν μπορεί εύκολα να αρνηθεί χωρίς το φόβο να βρεθεί στο περιθώριο της ανέχειας, επομένως η «εθελοντικότητα» λειτουργεί ως νομικό εύχρηστο για υποχώρηση δικαιωμάτων. Η Euronews αναφέρει: «Η κυβέρνηση ονομάζει το νέο πλαίσιο ευελιξία, ενώ οι εργαζόμενοι το ονομάζουν ευαλωτότητα» .
Η διεθνής κάλυψη (π.χ. Reuters) υπογραμμίζει ότι οι περισότερες ώρες δεν αυξάνουν την παραγωγικότητα. Αντίθετα, οδηγούν σε burnout, αύξηση εργατικών ατυχημάτων και πτώση απόδοσης. Η Ελλάδα ήδη κατέχει υψηλό μέσο χρόνο εργασίας (σύμφωνα με Eurostat).
Η Ελλάδα σε αντίθεση κατεύθυνση με την Ευρώπη. Η Associated Press (AP News) σημειώνει: «Ενώ η Ευρώπη δοκιμάζει μικρότερες εβδομάδες εργασίας, η Ελλάδα πάει στην αντίθετη κατεύθυνση».
Ενώ μεγάλο μέρος της Ευρώπης πειραματίζεται με μείωση του εργάσιμου χρόνου, η Ελλάδα στραγγίζει το εργατικό της δυναμικό. Σε πολιτικό επίπεδο, η επιλογή αυτή προβάλλεται διεθνώς ως αντίφαση, μια κυβέρνηση που δηλώνει εκσυγχρονιστική, αλλά επιμένει σε πρακτικές κοινωνικά οπισθοδρομικές. Το επίπεδο της «μεταρρύθμισης», όπως σημειώνεται σε πλήθος ξένων δημοσιευμάτων, δεν προάγει ανταγωνιστικότητα περισσότερο θυμίζει μια διαχείριση κόπωσης παρά ένα όραμα για βιώσιμη ανάπτυξη.
Leave a comment