Ο Γιάννης Αγιάννης και ο Ιαβέρης ζουν στο…σούπερ μάρκετ

Το τραγικό περιστατικό με την 70χρονη κυρία και τα Lidl έφερε στην επιφάνεια πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που παρά το τυπικό τέλος των μνημονίων, εξακολουθούν και ταλανίζουν ευάλωτες ομάδες του τοπικού πληθυσμού. Η σημειολογία δε, απολύτως αφοπλιστική.

“Πού είναι το κράτος;”

Η 70χρονη κυρία δήλωσε ότι προέβη σε αυτήν την πράξη γιατί το στεγαστικό δάνειο που αποπληρώνει και τα φάρμακα που πρέπει να παίρνει, της αφήνουν ένα συνολικό ποσό 100 περίπου ευρώ μηνιαίως, ώστε να καλύψει τα υπόλοιπα έξοδα διαβίωσης.

Γειτόνισσα της ηλικιωμένης γυναίκας αποκάλυψε ότι η γυναίκα επιχείρησε να αυτοκτονήσει: “Παραλίγο να μας πάθει ζημιά το βράδυ. Πήρε τρία χάπια της πίεσης μαζεμένα και την πήγαμε στο νοσοκομείο. Δεν αντέχει την ντροπή και φοβάται μην φτάσει στα αυτιά των γιων της αυτός ο διασυρμός…την έχουμε με ηρεμιστικά! Μου είπε ότι πριν από έναν μήνα έστειλε επιστολή σε κάποιον μεγάλο παράγοντα ποδοσφαίρου και του ζητούσε βοήθεια γιατί κάποτε είχε εργαστεί στην ομάδα”, κατέληξε.

Το πρώτο ερώτημα λοιπόν αφορά την επιδερμική κοινωνική μέριμνα για τις ευπαθείς ομάδες. Την ανύπαρκτη κοινωνική έρευνα και τις δαιδαλώδεις, ασύμμετρες διαδικασίες ένταξης και βοήθειας για αυτές τις ομάδες, που τελικά αφήνουν ένα μεγάλο πληθυσμό ηλικιωμένων κατα βάση ανθρώπων, γυναικών αλλά και άνεργων νέων, εκτός της ομπρέλας προστασίας.

“Οι πελάτες ζήτησαν να πληρώσουν το ποσό”

Οι πελάτες προσφέρθηκαν να καλύψουν το ποσό για να κλείσει το θέμα – κάτι που αποδέχτηκαν μέχρι κι οι αστυνομικοί – και είναι η “ανώνυμη” μάζα, η αθόρυβη αλλά γεμάτη ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Είναι το υγιές κομμάτι μίας κοινωνίας που προσπαθεί να ανασυνταχθεί, μέσα σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον, με χαρακτηριστικά πολύ διαφορετικά από αυτά που κυριάρχησαν τις προηγούμενες δεκαετίες. Σε ένα κοινωνικό modus vivendi που αναστέλλεται από την αμφιβολία και την καχυποψία, σε ένα μίξερ που ο πολίτης βομβαρδίζεται από ορυμαγδό απόψεων που συνήθως αναπαράγουν επικίνδυνα στερεότυπα.

Lidl Ελλάς και εταιρική κοινωνική ευθύνη (;)

“Ο υπεύθυνος του καταστήματος είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί τις προβλεπόμενες διαδικασίες αναφορικά με παραβατικές συμπεριφορές” 

H ανακοίνωση της εταιρείας:

“Η Lidl Ελλάς από την έναρξη της λειτουργίας της εφαρμόζει με υψηλό αίσθημα ευθύνης αξίες και πρακτικές κοινωνικής υπευθυνότητας. Έχει αποδείξει έμπρακτα και διαχρονικά ότι στέκεται δίπλα στους συμπολίτες της με ήθος και ευθύνη, όπως πράττει πάντα σε αντίστοιχες περιπτώσεις κοινωνικής ευαισθησίας.

Συγκεκριμένα έχει μεριμνήσει με μηχανισμό υποστήριξης μέσω ΜΚΟ σε όλη την Ελλάδα, ώστε να αντιμετωπίζει άμεσα αιτήματα για προϊοντική βοήθεια από ευπαθείς ομάδες πληθυσμού.

Το πρόσφατο περιστατικό που έλαβε χώρα στο κατάστημά μας στο Ίλιον μας λυπεί βαθιά. Ο υπεύθυνος του καταστήματος όπως και κάθε υπεύθυνος καταστήματος είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί τις προβλεπόμενες διαδικασίες αναφορικά με παραβατικές συμπεριφορές που ορίζει η νομοθεσία.

Η διοίκηση της εταιρείας έλαβε γνώση του περιστατικού και θα φροντίσει να μην υπάρξει συνέχεια. Η εταιρεία θα έρθει σε επικοινωνία με την πελάτισσα για να λήξει το θέμα που δημιουργήθηκε. Η Lidl Ελλάς θα συνεχίζει να στέκεται διαχρονικά στο πλευρό όσων μας χρειάζονται, αναγνωρίζοντας την ευθύνη και τον ρόλο της στην ελληνική κοινωνία”.

Η εταιρεία, προφανώς λόγω της μεγάλης κατακραυγής που σημειώθηκε στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, με αυτή την μακροσκελή ανακοίνωση προσπάθησε, εντελώς επιφανειακά, να μετριάσει τις άσχημες εντυπώσεις.

–Τι έπρεπε να κάνει;

• Να τηρήσει στάση διακριτικότητας και να «υιοθετήσει» ως εταιρεία την ηλικιωμένη κυρία εφόσον διαπίστωνε τη γενικευμένη της δυσκολία. Να της παρείχε δηλαδή σε μηνιαία βάση, δωρεάν κουπόνια (voucher) αγοράς προϊόντων (λ.χ. τρόφιμα, είδη καθαριότητας και ρουχισμού).
• Να μην αναφέρει στην ανακοίνωση την απαράδεκτη γενίκευση “o υπεύθυνος του καταστήματος όπως και κάθε υπεύθυνος καταστήματος είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί τις προβλεπόμενες διαδικασίες αναφορικά με παραβατικές συμπεριφορές”. Κάθε περίπτωση οφείλει να αξιολογείται διαφορετικά, ο ξεκάθαρος κανόνας. Επίσης, οι υπεύθυνοι καταστήματος να αξιολογούνται με βάση ΚΑΙ μετρήσιμα κοινωνικά χαρακτηριστικά όπως διακριτικότητα, ευγένεια, εχεμύθεια σε διαχείριση ανάλογων περιστατικών, ενεργός συμμετοχή σε δράσεις κοινωνικής ευθύνης. Να επιβραβεύονται ή να υποαξιολογούνται, ανάλογα με τα επιστημονικά ψυχομετρικά ευρήματα που θα προκύπτουν από προγραμματισμένες διαδικασίες που θα διεξάγονται από πιστοποιημένους partners, εσωτερικούς ή εξωτερικούς.
• Να μην αναφερθεί στη δράση της μέσω ΜΚΟ, γιατί τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι περιπτώσεις κατα τις οποίες διαπιστώνονται για τις συγκεκριμένες οργανώσεις απόκλιση από την βασική τους αποστολή με παράλληλη σωρεία οικονομικών ατασθαλιών.

Το “νίπτω τα χείρας μου” δεν αντιστοιχεί σε μία επιχείρηση που υποφορολογείται στη χώρα μας και υποεπενδύει σε αυτή. Αναλογεί το “η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται”. Η εταιρική της εικόνα θα υποστεί μία ρωγμή, που ο χρόνος θα δείξει αν μπορεί να αποκατασταθεί. Μέχρι τότε, πιθανότατα θα ακούγεται το πικρόχολο σχόλιο “ανθρωπιά από τα Lidl”.

Να πιστέψουμε στον Γιάννη Αγιάννη και όχι στον Ιαβέρη.